Zoals de traan uit mijn oog rolt.
Komen er druppels bloed uit mijn hart.
Samen mengend,
een licht rode plas.
Langzaam verschijnend een rivier
Vervaagt worden mijn ogen,
Geen blik meer alleen het onbegrip.
Schreeuwend,
mijn hart dat ruw in stuken word gescheurd.
Stromend de tranen.
Ontstaan nu een oceaan
Een gil vormend een vloedgolf.
Een oceaan zo rood.
Waar brokken van mijn hart boven komen,
brokken die mijn hart vormden
nu om mij heen drijvend
Als een schip dat kapot is geslagen.
Stotend tegen de brokken die jij ruw deed komen
Verdrinkend in de tranen.
Verdrinkend in het gevoel wat jij mij gaf