de Leeuw

De Leeuw.

Rustig slenterend door de Sahara
Werd deze dag voor mij een drama.
Ik wist van schrik niet wat ik had,
Zie ik zomaar een leeuw op mijn pad.

Zag daarbij tot mijn grote schrik
Ook nog zijn uitgehongerde blik
En dacht met heel veel pijn;
Zou ik de volgende nu zijn?

Leeuw oh leeuw heb mededogen
Het werd gelijk zwart om mijn ogen.
Ik hoorde alleen wild gegrom
Dat zeker niet klonk als een welkom.

Hij opende zijn grote bek
Pakte mij subiet in mijn nek
At toen rustig op zijn gemak
En smulde al was het gebak.

Hij zei wel naar mij kijkend meteen
Man, eigenlijk ben je vel over been.
Toch werd het een heuse vreetpartij,
Geloof me, want ik was er zelf bij.

29-5-2005

Geschreven door

neznaj

Reacties op dit gedicht

neznaj vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Niniki:	Woensdag, juli 06, 2005 20:38
Grrrrr.......er zullen maar weinig mensen zijn, die dit is overkomen en het zo na kunnen schrijven...hihihi knuffie Niniki

sunset:	Woensdag, juli 06, 2005 17:35
En dat je het nog kunt navertellen. Wat goed hoor ;=). Leuk en met een glimlach gelezen. Liefs / sunset

Over dit gedicht