zo veel mensen zoveel leed
wat je altijd wel wat deed
als men zag al die tranen
die zich een weg banen
naar buiten
om verdriet af te sluiten
onbewust kan men elkaar helpen
elkaar,s tranen te stelpen
k,heb het zelf nogal eens meegemaakt
als je door andermans verdriet wordt geraakt
even een schouder om op te huilen
een huis om in te schuilen
wie wil dat niet?
bij stil verdriet?
daarvoor zijn wij hier o mensen
om te verleggen die grensen
een grote familie gekomen op de aarde
om met elkaar te zoeken naar die waarde
onderschat nooit de waarde van een helpende hand
dat gaat gewoon boven je normale verstand
het opent nieuwe deuren
die je leven weer kleuren
je ziel krijgt weer de goede kleur
als je weer minder treur
hopelijk zal er altijd iemand voor elkaar klaarstaan
hand in hand weer door het leven gaan
dan zal met het weten
wat wij wel eens vergeten
zelfs op afstand
betekent een helpende hand
zin in het leven
gegeven
onbewust maar toch gemeent
en wordt er wat minder geweent
06 0729005 enja <eva>
| m@rcel: | Woensdag, juli 06, 2005 18:26 |
| prachtig mooi verwoord Liefs m@rcel |
|
| Klaes: | Woensdag, juli 06, 2005 17:26 |
| intens mooi verwoord, Groet/Klaes |
|
| Jannie Hoogendam: | Woensdag, juli 06, 2005 16:38 |
| ik grijp elke helpende hand, want je kunt het niet altijd alleen...heel mooi gedicht Liefs van jannie |
|
| sunset: | Woensdag, juli 06, 2005 15:39 |
| Heerlijk tonend door jouw verwoord. Liefs en mijn genegenheid / sunset |
|
| Auteur: soulmates eva roelofsen | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 06 juli 2005 | ||
| Thema's: | ||