Zonder gezicht
Verstrikt in prikkeldraad
zijn de woorden van ons leven
Dode geest, verwond lichaam
Klaar om op te geven
Zullen we gaan?
Open de deuren
Teken onze dood
Door ons op te beuren
Behang ons met kettingen
maar zonder geluid
Met bloedrode lippen
Beschilder ik mijn huid
Ruik je de doornen
Voel je het licht?
leven zonder reden
Leven zonder Gezicht.
Reacties op dit gedicht
| murky: | Woensdag, juli 06, 2005 17:38 |
| ik heb je gedicht wel 10 keer gelezen...ik begrijp m niet maar ook weer wel...het geeft me een rilling maar wel heel mooi...liefs | |
Over dit gedicht
| Auteur: traankoe | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 06 juli 2005 | ||
| Thema's: | ||