Vandaag, exact 32 jaar geleden ontmoette ik een heel lief meisje
en ze werd 4 jaar later ook mijn vrouw
na 31 jaar is ze vertrokken en daarover heb ik, nog steeds berouw.
Heb me toen totaal afgezonderd met mijn pijn
maar wilde op een gegeven moment ook weer verder leven
er is immers nog zoveel moois en al heb je innerlijke pijn, om voor te leven
Het lot, misschien wel toeval, of moest het gewoon zo zijn
bracht me nu precies 1 jaar geleden bij een andere vrouw
een enorme en lieve Kanjer, blijkt zij ook nog eens te zijn
Ik kende haar al even via een chat, maar durfde eigenlijk nog niet
heb toch met haar afgesproken voor een ontmoeting
en heb tot op de dag van vandaag, daarom zeker geen verdriet.
Mag haar zo ontzettend graag en zeker ook zien
verwen haar lekker met kleine cadeautjes en.......
mag en kan haar ook lekker een beetje pesten, plagen is beter misschien
Zij weet hier wel raad mee en pakt me dan weer terug
gaat niet om grote dingen, maar kleinigheden
en dat geeft een fijn gevoel, een gevoel van.......MMmmmm lekker zucht.
Toch wordt het ook steeds moeilijker als we elkaar weer hebben gezien
en ze weer weg en terug gaat naar haar dorpje en
ik haar weer even een tijdje, niet zal kunnen zien.
Maar gelukkig is er de telefoon, kan je SMS-en, of wat al niet meer.
toch wordt het ook steeds moeilijker als ze weer gaat
ben ik misschien weer verliefd, is geen vraag is eigenlijk wel zeker.
06-09-2001.