voor mijn lieve opa!

Hij was altyd lief en zorgzaam,
als er wat was...je kon van hem op aan!
Als er problemen waren en je wou er over praten,
kon ik het niet laten......niet naar opa te gaan,
vijf jaar lang was ie al ziek, moest naar het ziekenhuis op de ic..maar altyd kwam ie er weer gezond en wel vandaan.
Maar iedereen moet een een keer naar de hemel gaan!
Ik had de dagen dat ie weer in het het ziekenhuis lag geen verdriet..ik dacht dat ie wel wer beter werd..
maar dat dat niet zo was..wist ik niet.
of wou ik het gewoon niet geloven, dat een lichtje ooit toch moet gaan doven.
Ik zat aan zijn sterfbed en hield zijn hand vast, Mijn hand die precies in de zijne past!
Zijn hartslag daalde..vol spanning wachtte ik met mijn famillie af...iedereen verdrietig,kijkend hoe hij er bij lag.
het was gedaan..opa was naar boven gegaan.
mijn lieve en enige opa ik zal je missen, al mijn herinneringen aan jou zal ik nooit meer wissen!