als as verstrooit
Ach, hoe Vader was gestorven,
*
hoe kan een mens toch sterven
in alleente en verdriet, een leven
vol met kwalen, afscheid nemen
was er niet
onherkenbaar zoals hij lag, slechts
zijn pyjama sprak nog wie hij was
en ik, ik wonderde slechts bij t maneschijn
k vroeg me af, of het lijden zo moest zijn
gedragen werd ie naar t dubbel graf
samen ligt hij nu met haar, zij die nooit
iets om hem gaf, misschien was t beter
geweest, en was Vader
maar als as verstrooit
*
langs het leven
waart het begrip, maar pas op het eind
begrijpen we hoe het in elkaar zit
psych
Reacties op dit gedicht
| Rien de Heer: | Donderdag, juli 07, 2005 20:17 |
| Ik kan me inleven in je gedicht, ook al is het fictie... Groetjes, Rien. |
|
| Klaes: | Donderdag, juli 07, 2005 18:24 |
| ook deze en beauty Groet/Klaes |
|
| Lia : | Donderdag, juli 07, 2005 13:24 |
| knuffies,, ik heb elders al gereageerd... | |
| m@rcel: | Donderdag, juli 07, 2005 12:47 |
| zeer rakend, voelbaar verwoord Knuffie m@rcel |
|
| Lievelingetje45: | Donderdag, juli 07, 2005 11:17 |
| Zeer prachtig verwoord... Met stilte en vol bewondering gelezen, uit liefde voor je vader neergezet! Liefs |
|
| Niniki: | Donderdag, juli 07, 2005 11:13 |
| Fictie, maar erg voelbaar neergeschreven. Bij mijn ouders was het gelukkig heel anders. knuffie Niniki |
|
| hiljaa: | Donderdag, juli 07, 2005 09:54 |
| droef verwoord! mijn vader is uitgestrooid de vrijheid in!!!! zoals god zegt je bent uit as gekomen je zal tot as wederkeren! knufliefs--hiljaa-- knufliefs--hiljaa-- |
|
| sunset: | Donderdag, juli 07, 2005 09:03 |
| Heel diep rakend, voelbaar. Liefs en warme knuf / sunset |
|
| --L0vely,,--: | Donderdag, juli 07, 2005 08:22 |
| mo0ii gezegd,,wel erg droevig... tis dat het fictieJj is,,anders had ik een heel verhaal gehad,,maar ja,,is nii nodig.. Liefs,, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: elze | 
|
|
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 07 juli 2005 | ||
| Thema's: | ||