jou woorden die ik bliefde
over houden van, het leven en de liefde
twijfelde ik nooit aan de oprechtheid in je ogen
nooit gedacht aan de tranen die op mijn wangen moesten opdrogen
voelde ik van jouw aanrakingen slechts de warmte vanonder jouw handen vandaan
voelde ik niet de routine waarmee je die aanrakingen hebt begaan
met een deel van jouw, mijn ziel vervuld
verlies ik langzaam mijn hoop en geduld
wacht ik tot je woorden weer betekenis zullen krijgen
of dezelfde woorden me wederom als muziek zullen bereiken
omdat hetzelfde lied is veranderd in een loshangende samenstelling van simpele tekens
die ik niet lezen kan