Leegte spreekt hopeloos
In mijn woorden
ligt niet meer het gevoel
van weleer
Slechts leegte in mijn hart
laat hopeloos van zich spreken
de aaneenschakeling van
dagen zonder waarde
laat dit opgedrongen gevoel
zwaar wegen
en ik braak mijn vragen
als brandend zuur
pogend ze kwijt te raken
maar snakkend
naar antwoorden adem ik
ze terug in
Mijn hoop, mijn liefde
weggespoeld
en onbereikbaar geraakt
door mijn tranenstroom
En toch weet ik
dat eens, hoop ik dat eens
ik ze terugvind
zij die mij lief zijn
Reacties op dit gedicht
| Niniki: | Vrijdag, juli 08, 2005 10:28 |
| Droevig maar wel prachtig verwoord. Je krijgt een dikke knuffel van mij! liefs Niniki |
|
| milamber: | Vrijdag, juli 08, 2005 08:58 |
| .. onstellend droef maar inderdaad met een hoopvol einde. Erg rakend geschreven, middelste strofe super. Veel gevoel in je gedicht weten te leggen. groetjes (en sterkte) kerwin |
|
| Rien de Heer: | Vrijdag, juli 08, 2005 07:27 |
| Gelukkig toch een positief einde van je gedicht en hopelijk zal "eens" snel voor je zijn..... Groetjes, Rien. |
|
| hiljaa: | Vrijdag, juli 08, 2005 06:53 |
| mooi droef neergepent knufliefs--hiljaa-- |
|
| Klaes: | Vrijdag, juli 08, 2005 06:34 |
| Sprankelend droef Groet/KLaes |
|
| H.J.: | Vrijdag, juli 08, 2005 03:18 |
| Thema HOOP Renate. mooi. liefs H.J. |
|
| Innerchild: | Vrijdag, juli 08, 2005 01:49 |
| Wat kan een mens zeggen bij het lezen van deze droeve woorden ? ... Leven kan soms zo verdomd moeizaam zijn ... Een stevige knuffel / Innerchild |
|
| m@rcel: | Vrijdag, juli 08, 2005 01:04 |
| Droef, maar eens vind je het terug Knuffie m@rcel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Renate-td- | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 08 juli 2005 | ||
| Thema's: | ||