Je was stil daar aanwezig,
ik voelde je warmte en liefde
dat maakt juist, dat ik je zo mis en
ik zou je zoveel willen vragen, je willen vertellen,
maar vooral dat ik van je hou.
Stil en toch zo aanwezig ontroerde me,
tot diep in mijn hart en ziel.
In mijn hart ben je altijd bij me
onuitwisbaar, verbonden als één geheel,
vanuit liefde die nooit zal verdwijnen.
Stil en zo liefevol aanwezig, en voel pijn
van het je missen, je te koesteren,
om dat wat ons zo afgenomen werd.
Het onbegrip, om je buien ik werd boos soms,
je vloeken en getier, je scheldpartijen
De laatse weken waren waardevol
je had spijt dat het zo was gegaan.
Maar gaf ons de tijd het elkaar te laten voelen
Stil zonder woorden, één blik.... was genoeg
Het vervaagde alles en gaf kracht en onuitwisbare
liefde.... terug.