balast
is het allemaal wel zo mooi?
blijf ik niet beter in mijn kooi?
kan ik het wel aan?
om op eigen benen te staan.
de vertwijfeling is groot,
werd bijna mijn dood.
mijn tranen zijn op,
mijn gevoel zegt stop.
mijn hele leven is een warboel.
zonder bestaan,zonder doel.
ik wil de balast weggooien,
het overal rondstrooien.
ik kijk achterom een laatste blik snik.
blijf ik niet beter in mijn kooi?
kan ik het wel aan?
om op eigen benen te staan.
de vertwijfeling is groot,
werd bijna mijn dood.
mijn tranen zijn op,
mijn gevoel zegt stop.
mijn hele leven is een warboel.
zonder bestaan,zonder doel.
ik wil de balast weggooien,
het overal rondstrooien.
ik kijk achterom een laatste blik snik.
Reacties op dit gedicht
| Beverke: | Dinsdag, augustus 20, 2002 13:43 |
| Van achterom te kijken word je niet beter, je kan altijd het beste voor je kijken en genieten van wat komen gaat, xxxjes jenne |
|
| Zeeroosje: | Vrijdag, september 07, 2001 17:33 |
| De wereld is mooi Linda, geloof daar maar in! kijk naar je kinderen, ze zijn het toch waard door te gaan! Ooit...ja ooit komt het moment dat je niet meer achterom kijkt! Later misschien als jee een kleintje in je armen kan houden van je dochter. Ik wens je zoveel goeds toe. Veel liefs Roosje |
|
| Joëlle : | Vrijdag, september 07, 2001 11:00 |
| Voorzichtig steek ik mijn handen uit en strijk de tranen van je gezicht. Huil niet meer, maar praat. Gooi alles van je af, dan zal je je een stuk beter voelen. Kijk dan met nieuwe ogen de wereld in en zie hoe mooi het kan zijn. Ik steek mijn hand uit, nu aan jou de keuze...pak je hem? of besluit je de weg alleen te gaan.... Ik wacht Veel liefs Joëlle |
|
Over dit gedicht
| Auteur: linda vangheluwe | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 07 september 2001 | ||
| Thema's: | ||