ik had niet veel te zeggen
toen ik je zag
wilde het toen nog een keer uitleggen,
hoe graag ik je wel mag
je zit in mun hart
en kryg je niet mee uit myn hoofd
een beetje verward
omdat je me waarschijnlyk niet geloofd
ik heb tyd nodig om over je heen te raken
na een tijdje leek je overbodig,
maar nu ik je zag
zou ik er nog iets van willen maken
tranen die blijven maar komen
iedere keer als ik je zie, als ik je hoor
de jongen van muhn dromen
en jij hebt het niet eens door
jij doet me huilen
en ergens weten
dat ik je moet veregeten
je doet me pijn, door wat er tussen ons is gebeurd
waarom moest het zo zijn
dagen, weken, maanden
heb ik hierover getreurd
ik wil je laten gaan maar kan het niet
want vandaag heb ik weer oog in oog
met jou gestaan
maar bleef weer alleen achter met een enorm groot verdriet!