zoveel pijn
Die pijn en die onzekerheid het gevoel zo diep gekwetst ja het was allemaal zo echt Zo bang en helemaal alleen en niemand om me heen die dit wist want jij was zo gemeen Ik zat soms uren in de kast omdat ik zo bang voor jou was Ook al was ik zwanger zelfs dat intreseerden je niet echt want jij ging gewoon door met je gevecht Je liet me vallen op de grond oo ik zou willen dat je niet bestond Zal ik ooit nog me vertrouwen terug winnen en opnieuw met me leven kunen beginnen zonder angst en verdriet want dat wil ik helemaal niet Zal ik ooit weer zo als vroeger kunnen worden want zo kennen ze me niet....
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Zaterdag, september 17, 2005 13:13 |
| * wie zou ik zijn als ik nog even klein mocht wezen, niets zou vrezen dan een druppel regen die een zonnestraal weerkaatst, wie zou ik kunnen worden als iemand de zee in mij zag. * hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lisa21 | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 09 juli 2005 | ||
| Thema's: | ||