Eenzame gang
Als de wilde wolken
in een stortwoordenvloed van verdriet
hun rode woorden op mijn papier druppelen
zal ik de grijze lucht
met een zwarte paraplu onderschaduwen
en weglopen
met jou onder mijn nagels
Reacties op dit gedicht
| Het Gejefte: | Vrijdag, september 16, 2005 09:15 |
| je mag gerust nog eens wat schrijven, deze site kan je gedichten gebruiken... | |
| Het Gejefte: | Donderdag, augustus 25, 2005 16:55 |
| wiewantmoor | |
| Tershi: | Vrijdag, augustus 05, 2005 00:08 |
| Je woorden blijven stromen Mijn woorden zijn op Hulde aan deze zinnen.. |
|
| Zilke: | Dinsdag, juli 26, 2005 22:19 |
| Ja, kijk, weetje, dat reageren enzo, allemaal goed en wel, zolang het ook maar niet té frequent wordt want hoe sincere is het dan eigenlijk nog? (en daarbij: wat moet een mens in godsnaam blijven verzinnen onder dingen als deze?) Dus bij deze vergeef ik je dat. (a) Helemaal normaal trouwens dat die * laatsten van iemand die voor mij moet doorgaan volledig wazig door jouw andere bevonden werden - ik zei toch dat ik aan het knoeien was, maar hé; dat hoort er ook bij lijkt me (kwestie van |
|
| Het Gejefte: | Maandag, juli 11, 2005 08:48 |
| nog eens gelezen (nuchter deze keer) en nog steeds: LOF x 100 |
|
| Het Gejefte: | Maandag, juli 11, 2005 01:31 |
| fuck man.... ongelooflijke mot in het gezicht... zo een knaller...je woorden ontploffen... LOF x 100 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Alter_Ego | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 09 juli 2005 | ||
| Thema's: | ||