draden van goud
Het web
een spinsel
van gouddraad
hangend in de zon
wiegend op een
zuchtje wind
Balancerend
tussen twee werelden
oud en nieuw
een verschil
van zwart en grijs tonen
zoekend als een kind
Ogen kijken
t diepst van je ziel
angst of onwennig
doorsjokken in het gareel
blijven het goud draden
wie zal het vertellen vrind
Bij de minste
aanraking breken
de tedere draden
geluk spat uiteen
vraag me niet
wat ik er van vind
Reacties op dit gedicht
| Rien de Heer: | Maandag, juli 11, 2005 16:56 |
| Zal ik ook niet doen.... Groetjes, Rien. |
|
| m@rcel: | Maandag, juli 11, 2005 14:01 |
| Heel mooi geschreven en graag weer gelezen Liefs m@rcel |
|
| Niniki: | Maandag, juli 11, 2005 12:10 |
| prachtig knuffie Niniki |
|
| Black Lord: | Maandag, juli 11, 2005 12:09 |
| prachtig diep schitterend geschteven met bewondering gelezen ***Wim**** |
|
| enjaeva: | Maandag, juli 11, 2005 11:23 |
| gewoon neergezet en voelbaar liefs mij en een fijne dag | |
| hiljaa: | Maandag, juli 11, 2005 10:03 |
| prachtig omschreven! knufliefs--hiljaa-- |
|
| arie.v.d.zalm: | Maandag, juli 11, 2005 08:38 |
| ik vind het mooi moin moin arie |
|
| psych: | Maandag, juli 11, 2005 08:28 |
| alles is teer, maar de liefde is sterk liefs elze |
|
Over dit gedicht
| Auteur: remie | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 11 juli 2005 | ||
| Thema's: | ||