Het Alfabet
Ik moet er eigenlijk niet meer aan denken,
Ook geen aandacht meer aan schenken.
Waar blijkbaar nooit iemand aan denkt,
Een kind voelt zich ook wel eens gekrenkt.
Ik kan het een ieder werkelijk bezweren;
Net op school, moest ik het alfabet al leren.
Stel je voor, zes en twintig letters op rij,
Nou daar maak je toch geen kind mee blij.
Dat moet, zeiden de meester en de juf
En zo leerde ik mij hartstikke suf.
Ja zeiden ze dan, dit moet je echt wel leren
Om later schriftelijk te kunnen solliciteren.
Misschien word je dichter, schrijver, statenlid
Dan weet je heel zeker, dat je wel goed zit.
Dan is er de maatschappij die verplicht er
De taal te beheersen, anders kom je niet verder
Maar later ga ik echt niet werken,
Lezen en schrijven zal ik beperken.
Ik word geen dichter, ga niet declameren,
Ga dus niet het alfabet bestuderen.
Maar nu volwassen, misschien wijzer, weet je,
Is voor mij het alfabet gelukkig een a b c tje.
11-4-05
Niniki: | Maandag, juli 11, 2005 21:09 |
leuk verwoord neznaj, wat die 26 letters al niet teweeg kunnen brengen, hé? knuffie Niniki |
|
Lia : | Maandag, juli 11, 2005 16:31 |
raaaaaaaaar he... als je mij toendertijd gezegd had dat ik zou gaan dichten had ik (en de leraren ook) je heel hard uitgelachen.. hahaha.. | |
remie: | Maandag, juli 11, 2005 14:33 |
euh ja ook ik, al stoei ik soms met woorden en vergeet je maar toch ben ik blij met het a b c tje....liefs Remie |
|
m@rcel: | Maandag, juli 11, 2005 13:31 |
Heel mooi geschreven Liefs m@rcel |
|
Auteur: neznaj | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 11 juli 2005 | ||
Thema's: |