Godvader: | Dinsdag, juli 12, 2005 21:01 |
een overdonderend schouwspel van poetische dieptes...hier schreeuwt uw geest afgewisseld in mondjesmaat gefluister... genoten G. |
|
Kuijlemans F.: | Dinsdag, juli 12, 2005 17:10 |
Oeps.. Van sterven heeft men vaak gesproken van wonden doorstoken en ontdaan klinken doodskreten dreigend vol leven van wat het mes der spijt heeft aangedaan Van barsten deed men minstens schrijven van het berouw dat jaagde en ontwaarde als hellevuur op Jakob’s hielen gezeten littekens likkend uit het slijk der aarde Van kruipen door stof en even schande van wroegingen om vergane tijd hekelen de hoorbare herinneringen van ‘n zo b |
|
Kuijlemans F.: | Dinsdag, juli 12, 2005 17:09 |
Na kleine aanpassingen.. Van sterven heeft men vaak gesproken van wonden doorstoken en ontdaan klinken doodskreten dreigend vol leven van wat het mes der spijt heeft aangedaan Van barsten deed men minstens schrijven van het berouw dat jaagde en ontwaarde als hellevuur op Jakob’s hielen gezeten littekens likkend uit het slijk der aarde Van kruipen door stof en even schande van wroegingen om vergane tijd hekelen de hoorbare herinneringe |
|
Innerchild: | Dinsdag, juli 12, 2005 15:51 |
ja ... onderstaande had ik al begrepen ... heel voelbare laatste strofe, trouwens ! Gegroet heer Kuijlemans |
|
Kuijlemans F.: | Dinsdag, juli 12, 2005 13:48 |
Nu zal ik sterven, barsten en buigen.. | |
Auteur: Kuijlemans F. | ||
Gecontroleerd door: Pieps | ||
Gepubliceerd op: 12 juli 2005 | ||
Thema's: |