Mond on mond
Die kleine mus, zou hij nog leven?
ik heb hem toen mijn adem gegeven.
Hij was tegen het raam gevlogen
en lag daar met gesloten ogen.
Voorzichtig heb ik hem opgetild
hij bewoog niet meer, was niet meer wild.
Ik blies zachtjes tegen zijn snaveltje aan
en zijn kleine hartje begon weer te slaan.
Ik zette hem vol trots in een struik
daar zat nog een nestje buiten gebruik.
De hele dag nog, zat hij daar sloom
maar ,s avonds vloog hij terug naar een boom.
En steeds als ik een musje zie
dan denk ik, "misschien was het die".
ik heb hem toen mijn adem gegeven.
Hij was tegen het raam gevlogen
en lag daar met gesloten ogen.
Voorzichtig heb ik hem opgetild
hij bewoog niet meer, was niet meer wild.
Ik blies zachtjes tegen zijn snaveltje aan
en zijn kleine hartje begon weer te slaan.
Ik zette hem vol trots in een struik
daar zat nog een nestje buiten gebruik.
De hele dag nog, zat hij daar sloom
maar ,s avonds vloog hij terug naar een boom.
En steeds als ik een musje zie
dan denk ik, "misschien was het die".
Reacties op dit gedicht
| Paul Willems (Quikkie): | Zaterdag, september 08, 2001 21:04 |
| Vogeltje is nu weer goed gebekt luik Doortje |
|
| Zeeroosje: | Zaterdag, september 08, 2001 16:09 |
| Echt iets voor jou Doortje, het klein vogeltje, levens lucht inblazen. Dat kunnen we wel van jou verwachten. Weer eens mooi verwoord ook. Veel liefs Roosje |
|
| kiddy: | Zaterdag, september 08, 2001 12:22 |
| heeft wel wat!!!!! | |
| elly: | Zaterdag, september 08, 2001 09:46 |
| Een bijzonder liefdevolle ervaring, die fladderaar dank aan jouw zijn leven. Zie het zo voor me, wat mooi omschreven zeg!!! Groetjes Elly xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Huting |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 08 september 2001 | ||
| Thema's: | ||