Mijn gezicht omvattend
zoals je zo vaak deed
om me te kussen
dwing je me nu je aan te kijken
doe dit niet vraag ik je
Jij verwacht nog liefde te zien
misschien zelfs angst
maar ik ben beide reeds verloren
enkel verdriet spreekt nog
in mijn verslagenheid
Zelfs nu denk ik aan wat jij voelt
en hoe jij zal leven met de herinnering
terwijl ik mezelf zo nodig heb nu
weegt jouw verdriet het zwaarste
in mijn hart
Ik had bij jou de liefde gevonden
die mijn leven verrijkte als in dromen
maar ik kan dit niet, nog niet
ik moet je laten gaan omwille van mij
alleen liefde is nu niet genoeg
| Miss_unit: | Dinsdag, juli 12, 2005 23:20 |
| Nouw ik word er ff stil van! Ik vind dat je het heel mooi geschreven heb! Liefs | |
| Niniki: | Dinsdag, juli 12, 2005 23:08 |
| Prachtig verwoord door jou. Laat je niet dwingen, luister naar je eigen gevoel. sterkte. knuffies Niniki |
|
| m@rcel: | Dinsdag, juli 12, 2005 23:06 |
| Heel mooi geschreven Liefs m@rcel |
|
| Auteur: Renate-td- | ||
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 12 juli 2005 | ||
| Thema's: | ||