Vergeten
Vergeten.
Een boom zo groot
Als weet ik wat
Ten midden van het niets.
Hij staat er al
Weet ik hoe lang
En niemand die hem ziet.
Misschien is hij vergeten
Misschien nooit echt gezien
Een boom zo groot
Als weet ik wat
Ten midden van het niets.
Hij staat er al
Weet ik hoe lang
En niemand die hem ziet.
Misschien is hij vergeten
Misschien nooit echt gezien
Reacties op dit gedicht
| KleinElfje: | Woensdag, juli 13, 2005 19:50 |
| Weetje, deze kwam spontaan in me op. Typte hem hier, en had het gevoel dat hij niet af was.. Misschien is hij het wel. Vul dat zelf maar in. Bijv. zoals marlies deed. :) | |
| Maarten - bz: | Woensdag, juli 13, 2005 17:11 |
| Knap geschreven, knap verwoord. Het gevoel op een bizarre manier ook mooi gevat in je woorden. Ik hou van de opbouw van je gedicht en van de klemtoon in de beide tweede versregels "als weet ik wat" en "weet ik hoe lang". Mooi gedaan! Ook erg mooie slotconclusie! |
|
| sunset: | Woensdag, juli 13, 2005 14:40 |
| Wohw! Dit is rakend, mooi. Liefs en warme knuf, sunset |
|
| Marlies: | Woensdag, juli 13, 2005 14:27 |
| Misschien... Maar spreidt hij zijn takken, bij 't krieken van de dag merkt hij plots dat ied'reen hem mag! Liefs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: KleinElfje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 13 juli 2005 | ||
| Thema's: | ||