Nu ik u zo mis
Nu ik u zo mis
Mijn wangen voelden koud
alsof zij verlaten waren
en bijna uitgestorven
en onbemand
Verlaten van bloed dat kleurde
wanneer lippen speels passeerden
en stremde wanneer zij bleven
En uitgestorven en onbemand
om dezelfde reden
want wie kan zonder bloed?
O vrouw, o lippen
waarom heeft u mij verlaten
u schenkt warmte en rode kringen
op wangen die de geur van winter dragen
Nu ik u mis
kom toch nu, nu nergens meer
de warmte is
F.
Reacties op dit gedicht
| Godvader: | Zondag, juli 17, 2005 04:04 |
| de sfeermeester does it again...onbetwist smaakvol en nooit verloren en op uitgekeken is uw stijl... G. |
|
| m@rcel: | Woensdag, juli 13, 2005 18:42 |
| Prachtig mooi gevoelig verwoord SCHITTEREND MOOI groet, m@rcel |
|
| ExoticBlue: | Woensdag, juli 13, 2005 17:43 |
| Al zijn uw wangen onbemand en uw lippen ongekleurd, toch stralen uw woorden voluptueus met warmte, Slechts, EB |
|
| sunset: | Woensdag, juli 13, 2005 14:18 |
| Wohw. Rakend mijn vriend, diep rakend dit. En poëtisch. Liefs en warme knuf / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Kuijlemans F. | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 13 juli 2005 | ||
| Thema's: | ||