Glimlachen
Glimlachen
Ze bleven maar rennen
Tot alles teveel werd.
Eerst hij, toen zij.
Ze zakte door hun eigen benen
Door de wereld
Door hun leven.
Te veel ruzie voor 2 hoofden
Ze keken elkaar aan
En konden alleen nog maar
Glimlachen.
Ze bleven maar rennen
Tot alles teveel werd.
Eerst hij, toen zij.
Ze zakte door hun eigen benen
Door de wereld
Door hun leven.
Te veel ruzie voor 2 hoofden
Ze keken elkaar aan
En konden alleen nog maar
Glimlachen.
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Donderdag, juli 14, 2005 14:40 |
| prachtig gedichtje! knufliefs--hiljaa-- |
|
| Elizabethh: | Donderdag, juli 14, 2005 12:57 |
| Leuk gedicht. | |
| detjuhh: | Donderdag, juli 14, 2005 11:58 |
| mooi verwoord! :) knuff |
|
| Martine Gieze: | Donderdag, juli 14, 2005 11:16 |
| mooi/sterk verwoord!! een glimlach kan alles weer goed maken!:-) liefs,Mart |
|
Over dit gedicht
| Auteur: KleinElfje | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 14 juli 2005 | ||
| Thema's: | ||