Indien je eens wist Mama
hoezeer de vrees en de vreugde
me te samen zullen martelen
de dag dat ik alleen zal staan
Misschien heb je mijn verlangens
Om zelf mijn leven te besturen
wanneer de vrijheid me lokte
niet altijd goed begrepen
Dat is tenminste wat ik me inbeeldde
wanneer mijn gekke dromen
in opstand kwamen
tegenover je wijsheid en ondervinding
De dag komt er aan dat ik
op eigen benen zal moeten staan
mijn leven in eigen handen zal nemen
en voor goed verder zal gaan
De vreugde van mijn avontuur
mengt zich met heimwee
naar de gelukkige dagen
toen ik op je schouder rustte
Ik kende geen angst voor moeilijkheden
omdat ik je altijd wist te vinden
je me de nodige rust zal inblazen
na de storm van mijn jeugd
Je bent de haven waar ik
vertrouwen en veiligheid kan opdoen
Als je maar eens wist Mama
hoezeer ik je dagen die nog nodig zal hebben…
Brussel, 9 oktober 1969
Gedicht geschreven ter gelegenheid van Mama haar verjaardag in 1969 toen ik in Brussel studeerde!