Strandmijmeringen
Tijdloos liep ik langs
Het haast verlaten strand
Schreef laatste woorden in het zand
Danste alleen een laatste dans
Tijdloos liep ik langs
De nooit begonnen dag
Met geen tranen meer of lach
Wist alleen nog maar die dans
De wind die mijn gedachten snijdt
Die belooft zonder te vragen
De wereld doet vervagen
Zijn beloften wijds verspreid
De wind die juist datgene ziet
Waarvoor ik dacht te kunnen vluchten
Hoe ongenaakbaar zijn haar zuchten
Hoe groots is mijn verdriet
Reacties op dit gedicht
| Steven Vermeulen: | Zondag, september 09, 2001 12:42 |
| Hey, ik leef met je mee. Hang on ! Prachtig gedicht trouwens! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: WillemijnvdL | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 08 september 2001 | ||
| Thema's: | ||