Mijn geliefde...
Ik voel me wegglijden,
zachtjes naar beneden,
waarom moet ik nu nog lijden?
Is er een reden?
Ik voel de pijn steken,
de tranen die van mijn gezicht rollen,
ik moet deze wereld achterlaten,
ik moet het hier afbollen...
't Is afgelopen,
ik moet naar de andere kant,
maar toch zal ik blijven hopen,
neem mijn hand,
ik zal blijven hopen
dat je me niet vergeet...
En onthou,
dat ik zielsveel van je hou,
dat ik je nooit zal verlaten,
nooit alleen zal laten,
ik zal je nooit vergeten,
ik wou je dit laten weten,
IK ZIE JE GRAAG...
- 08/09 -
zachtjes naar beneden,
waarom moet ik nu nog lijden?
Is er een reden?
Ik voel de pijn steken,
de tranen die van mijn gezicht rollen,
ik moet deze wereld achterlaten,
ik moet het hier afbollen...
't Is afgelopen,
ik moet naar de andere kant,
maar toch zal ik blijven hopen,
neem mijn hand,
ik zal blijven hopen
dat je me niet vergeet...
En onthou,
dat ik zielsveel van je hou,
dat ik je nooit zal verlaten,
nooit alleen zal laten,
ik zal je nooit vergeten,
ik wou je dit laten weten,
IK ZIE JE GRAAG...
- 08/09 -
Reacties op dit gedicht
| Orphan Angel: | Zondag, september 09, 2001 11:33 |
| ...slik... Ontroerend gedicht... Ik voel me een beetje machteloos bij het lezen van dit gedicht, je lijden, tranen, de wereld achterlaten... Maar toch dat positieve van nooit verlaten, nooit vergeten. Iemand als jij zal ook nooit vergeten worden! Veel sterkte lieverd, Orphan Angel PS: je mag me altijd mailen |
|
| schaapje: | Zaterdag, september 08, 2001 20:38 |
| knuffie lieverd | |
Over dit gedicht
| Auteur: Jeske | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 08 september 2001 | ||
| Thema's: | ||