Niets.
ik weet niet hoe lang ik hier heb gelegen
maar mijn afdruk staat in het gras
de moordende hitte
en de dolende stilte
niets zal zijn zoals het was
liefde als een medicijn
liefde als een gas
hef het glas maar vrienden
ik weet niet veel, maar
niets zal zijn zoals het was
ben niet gemaakt om te werken
mijn handen als glas
het verleden volgt me op de voet
reflecteert hoe mooi
mijn eigen illusies, want
niets zal zijn zoals het was
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Evi | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 15 juli 2005 | ||
| Thema's: | ||