De essentie van het niks
Het functioneren verstomd met het zand tussen de raderen
blikken mannen stoppen met het schroeven en moeren
Daar de draaiende bewegingen beginnen te verhoeken
Onbegrijpelijke energievelden die onbenut bleken te zijn
Totale stilte wandelt op zijn gemak door de gangen; lichtvoetig
niks wordt er gezegd en dat is dan ook terecht; het is niks
Weinigen zullen deze dag herinneren en degenen die dat wel doen
Zeggen vast: 'Nooit heb ik zoiets gezien als dit, en nu is het stuk'
Reacties op dit gedicht
| MayadeBij: | Zaterdag, juli 16, 2005 10:17 |
| Klopt! De dag dat mijn mobiele telefoon besloot de oplader niet meer als hoedanig te accepteren (mwah.. slechts drie maanden oud dat apparaat - klotedingen) Mooi! (en meer!) | |
| sunset: | Zaterdag, juli 16, 2005 09:02 |
| Chapeau hoor. Beeldend, tonend. Liefs en fijne zaterdag / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Han Sterk |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 16 juli 2005 | ||
| Thema's: | ||