zomaar nergens heen
Loop door een lege straat
niet wetend waar naartoe
Neem het leven zoals het komt
neem het leven zoals het is
zo dicht bij een oplossing
plots lijkt alles weer zo ver weg
Sta stil bij een Lieve Vrouwe kapelletje
Kniel neer en bid
Maria ik kom tot U
hier bij jou bid ik tot U
ik vraag hier om raad
'k hoop 't uit heel mijn hart
want Gij troost toch menselijke smart?
Hoop dat mijn gebeden worden verhoord
'k Wens vreugde en vriendschap voor ieder
op deze o zo moeilijke wereld
Moge er geen tweestrijd meer zijn
maar vrede voor alle mensen
blank of zwart,rijk of arm
Dan zal het leven een stuk mooier
voor ons en degene die na ons zullen zijn
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Zaterdag, juli 16, 2005 13:43 |
| wondermooi in woorden gebracht liefs Dirk | |
| m@rcel: | Zaterdag, juli 16, 2005 11:47 |
| Heel mooi beschreven En je hebt gelijk de mensen die na ons komen op aard moeten ook kunnen genieten van al het mooi''s dat er is. Liefs m@rcel |
|
| Green eyes: | Zaterdag, juli 16, 2005 11:46 |
| Mooi verwoord, liefs/knuff |
|
| moonwoman: | Zaterdag, juli 16, 2005 08:07 |
| je geloof is mooi,je gevoel mooi beschreven. liefs, Loekie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: poky | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 16 juli 2005 | ||
| Thema's: | ||