onzekerheid...
Ik voel me zo alleen,zo verlaten
en niemand die om me geeft
niemand die vraagt hoe het met me gaat,
niemand die zich afvraagd wat me zo raakt
niemand die het zich kan schelen,
als het hun maar niet klaagt
als zij maar gelukkig zijn
ze kijken niet naar mij
ik sta hier als een muur te staren
te staren naar hun gebaren
Ik wil weg,
weg van dit leven
het leven waar toch niemand om mij zal geven
dus denk ik: ik zal ze maar alleen laten
vooraleer er iemand zich kwaad gaat maken
en niemand die om me geeft
niemand die vraagt hoe het met me gaat,
niemand die zich afvraagd wat me zo raakt
niemand die het zich kan schelen,
als het hun maar niet klaagt
als zij maar gelukkig zijn
ze kijken niet naar mij
ik sta hier als een muur te staren
te staren naar hun gebaren
Ik wil weg,
weg van dit leven
het leven waar toch niemand om mij zal geven
dus denk ik: ik zal ze maar alleen laten
vooraleer er iemand zich kwaad gaat maken
Reacties op dit gedicht
| Juva: | Dinsdag, september 11, 2001 18:30 |
| Er zijn altijd mensen die om je willen geven, er is altijd een reden om niet op te geven en te kiezen voor het leven!! Je bent zeekr niet de enige met dit gevoel, zeker niet... |
|
| Idster: | Zondag, september 09, 2001 11:18 |
| Heey Werner, Je hebt gezegd dat je geen gekke dingen zou doen...!! Je blijft gewoon lekker hier..en ik hoop dat je hier bij freaks mensen zult ontmoeten die je wel snappen en er voor je willen zijn...ik ben er zowiezo al 1tje.. Knuffie Idster |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Werner Schoonbrood | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 08 september 2001 | ||
| Thema's: | ||