Zij en haar fout
Soms weet ze helemaal niks te doen,
dan is ze onzeker en hulpeloos.
Dan voelt ze allerlei gevoelens,
dan is ze bang en angstig maar toch heel boos.
Soms wordt het zo erg,
dat ze niet meer in de gaten heeft wat ze doet.
Ze begint dan gekke dingen te doen want,
het enige wat ze wilt zien is bloed.
Ze pakt een scherpe schaar en
begint ernaar te staren.
Ze stelt zich voor hoe ze de druppels bloed
op dr arm gaat verklaren.
Dan denkt ze ineens:
"Wat dacht je van niet?!!
Ik zorg er wel voor
dat helemaal niemand het ziet!!"
Maar ze denkt ook aan de pijn,
"hoe erg zou het zijn de 1e keer??"
Dan bedenkt ze zich dat het dr niet boeit
want ze trekt het echt niet meer.
Ze houdt op met staren en wordt boos op haarzelf,
omdat ze zich bijna had bedacht.
En zo zet zij haar 1e snee,
terwijl ze heel stiekem lacht.
Ja hoor,daar ziet ze ze al komen:
kleine donkerrode druppeltjes bloed.
En steeds maakt zij een snee erbij,
"oh wat voelt dat toch goed."
Maar voordat ze het weet,
begint ze steeds dieper te snijden.
Ze weet niet hoe of waarom,
alleen dat ze wil ophouden met lijden.
Daar gaan we weer,nog een snee,
maar het boeit haar geen ene fuck.
Haar arm is helemaal verdoofd van het snijden
en dat is het enige beetj geluk.
Uiteindelijk houdt ze ermee op,
en dringt het tot dr door wat ze heeft gedaan.
Ze begint te trillen en kijkt naar haar arm,
daar komt al de eerste traan.
Ze begint keihard te huilen,
want ze heeft echt heel erg spijt.
Ze wou het nooit echt doen,
en dat is toch een feit.
Ze heeft het gedaan,wat aan te doen,
maar het deed niet eens zo'n zeer!!
Ze minacht haarzelf heel erg dat ze zo diep is gezonken en
belooft aan haarzelf en vrienden dat ze het niet nog eens zal doen,nee
nooit meer.
***Voor iedereen die dit leest:***
Denk eerst goed na voordat je wat wilt doen,want het kan de grootste fout zijn die je ooit hebt gedaan.
Denk vooral aan de mensen die om je geven,al denk je van niet en al lijkt
het soms ook niet zo, maar toch is er altijd wel iemand die om je geeft.
Die om je zal lachen als je een geintje maakt,die om je zal huilen als er iets ergs zou gebeuren met jou.
Waarom? Omdat diegene/die mensen om je geven,van je houden.
dan is ze onzeker en hulpeloos.
Dan voelt ze allerlei gevoelens,
dan is ze bang en angstig maar toch heel boos.
Soms wordt het zo erg,
dat ze niet meer in de gaten heeft wat ze doet.
Ze begint dan gekke dingen te doen want,
het enige wat ze wilt zien is bloed.
Ze pakt een scherpe schaar en
begint ernaar te staren.
Ze stelt zich voor hoe ze de druppels bloed
op dr arm gaat verklaren.
Dan denkt ze ineens:
"Wat dacht je van niet?!!
Ik zorg er wel voor
dat helemaal niemand het ziet!!"
Maar ze denkt ook aan de pijn,
"hoe erg zou het zijn de 1e keer??"
Dan bedenkt ze zich dat het dr niet boeit
want ze trekt het echt niet meer.
Ze houdt op met staren en wordt boos op haarzelf,
omdat ze zich bijna had bedacht.
En zo zet zij haar 1e snee,
terwijl ze heel stiekem lacht.
Ja hoor,daar ziet ze ze al komen:
kleine donkerrode druppeltjes bloed.
En steeds maakt zij een snee erbij,
"oh wat voelt dat toch goed."
Maar voordat ze het weet,
begint ze steeds dieper te snijden.
Ze weet niet hoe of waarom,
alleen dat ze wil ophouden met lijden.
Daar gaan we weer,nog een snee,
maar het boeit haar geen ene fuck.
Haar arm is helemaal verdoofd van het snijden
en dat is het enige beetj geluk.
Uiteindelijk houdt ze ermee op,
en dringt het tot dr door wat ze heeft gedaan.
Ze begint te trillen en kijkt naar haar arm,
daar komt al de eerste traan.
Ze begint keihard te huilen,
want ze heeft echt heel erg spijt.
Ze wou het nooit echt doen,
en dat is toch een feit.
Ze heeft het gedaan,wat aan te doen,
maar het deed niet eens zo'n zeer!!
Ze minacht haarzelf heel erg dat ze zo diep is gezonken en
belooft aan haarzelf en vrienden dat ze het niet nog eens zal doen,nee
nooit meer.
***Voor iedereen die dit leest:***
Denk eerst goed na voordat je wat wilt doen,want het kan de grootste fout zijn die je ooit hebt gedaan.
Denk vooral aan de mensen die om je geven,al denk je van niet en al lijkt
het soms ook niet zo, maar toch is er altijd wel iemand die om je geeft.
Die om je zal lachen als je een geintje maakt,die om je zal huilen als er iets ergs zou gebeuren met jou.
Waarom? Omdat diegene/die mensen om je geven,van je houden.
Reacties op dit gedicht
| ^ik^: | Maandag, april 03, 2006 20:51 |
| wauw, echt mooi gedicht,, snap wel wat je bdoelt, mja tis soms wel erg moeilijk om dat te bedenken om zo''n moment maar je hebt zeker wel gelijk!! maar echt een mooi gedicht.. liefs, xxx |
|
| ..Esther..: | Dinsdag, augustus 23, 2005 19:19 |
| mooi gedicht.. ik ken ook iemand die zich sneed... die moest het van onze mentor opschrijven in een schrift of ook gedichten maken... en nu is ze er vanaf... |
|
| *realgurl*: | Maandag, juli 18, 2005 14:43 |
| Ikke heb het self ook gedaan je kan etr nioet mee stOppen ik hOop niet dat dit Over jj eigen gaat ..!! pasZ er meee Op soek hulp ik heb ook hulp en nOhg steedst gebeurt het wanneer ik me kut voel |
|
| *realgurl*: | Maandag, juli 18, 2005 12:47 |
| SorrY prOngeluk ,,, maare sOw mOoi meissie .. kippevel.. je mOet weten dat er altijd mensen zijn die om je geven ookal laten ze het niet altijd evengoed merken.. kusje *realgurl* |
|
| *realgurl*: | Maandag, juli 18, 2005 12:46 |
| supermie: | Maandag, juli 18, 2005 11:01 |
| een heel mooi gedicht kreeg er gewoon kippevel van maar het is waar der is altijd wel iemand die van je houd xxxjes |
|
| moi***: | Zaterdag, juli 16, 2005 22:42 |
| wauw.. jah echt mooi... maar wel verdrietig.. :( krijg dr gwoon kippevel van :O liefs, xxx mandy |
|
| *~~~Glitter~~~*: | Zaterdag, juli 16, 2005 20:37 |
| wow meis hier herken ik mezelf in... het is echt heel pravchtig. en het raakt me echt.... je reageerde onder mijn gedicht onder de naam Yoma: maar ik schrijf nu weer onder me ouwe naam.. glitter dus;) mooi meis en je mag me mailen.. knuffiej glitter |
|
| -PrinCes-: | Zaterdag, juli 16, 2005 20:12 |
| heel mooi gedicht... bedankt voor je reactie op me gedicht... ik weet dat je iets niet moet doen...omdat andere van je houde...maar ik moet er zelf uitkomen...en dat verdriet...ik ben al 6 jaar lang aan het vechten...maar ik weet zeker dat ik het toch niet haal...dus ik kan het beste doen waar ik me fijn bij voel!! kusJahZz |
|
| Cynthie: | Zaterdag, juli 16, 2005 19:42 |
| Bedankt voor je reactie op mijn gedicht :) Voor sommigen is dit naar wat zij denken nog de enige oplossing om hun geestelijke pijn te vergeten door lichamelijke pijn. Maak diegene maar eens wijs dat het niet goed is. Wanneer ze ermee begonnen zijn en voelen dat het voor hun werkt dat is dat voor hun goed. Dan kan je er moeilijk tegenin gaan. Een mooi en ook wijs gedicht geschreven, vooral ook dat je niet alleen jezelf maar ook anderen er pijn mee doet. Liefs, Cynthia |
|
| Jorie: | Zaterdag, juli 16, 2005 16:58 |
| Ontzettend mooi, knuffel ik! |
|
| --L0vely,,--: | Zaterdag, juli 16, 2005 16:51 |
| zit hier te janken,, prachtig gdicht,,echt zoow mooii.. ja ken het..het is zoow herkenbaar,,heb er ook spijt van..=(=( het zal nooit meer verdwijnen,,diejj littekens..neejj,,zla het mezelf nooit vergeven.. bdankt voor dit gdicht,,kheb er van geleerd.. Liefs,, |
|
| Manouk P.: | Zaterdag, juli 16, 2005 16:19 |
| K wordt der helemaal stil van. Egt prachtig |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *M3* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 16 juli 2005 | ||
| Thema's: | ||