opgesloten in mijn problemen
een grote muur om me heen
niemand waar ik tegen wil praten
ik voel me alleen
gevangen in eigen ellende
de angsten worden alleen meer
waarom zeg me waarom
doet dit alles toch zo een zeer
het ging zo goed met me
de therapie verliep leuk
lachen gieren brullen
telkens weer in een deuk
maar dan zo een enkel moment
waardoor ik weer helemaal opgesloten ben
daar zit ik dan weer dat kleine meisje
dat ik zelf niet meer ken
snijden en alle verkeerde dingen
komen allemaal weer terug
dan vraag ik mezelf af
wanneer is dit eens achter de rug
geisoleerd in gedachtes
terug getrokken en alleen
door enkele woorden van jou
waardoor mijn geluk weer verdween.
ik kom er ook niet uit
medicijnen helpen ook niet
heb mezelf opgesloten
met mijn eigen verdriet
en laat me daar dan maar even zitten
want ik, nee ik kan het even niet aan
niemand zal dit begrijpen
en ik zal alleen blijven staan!
*******************************************
Romi : | Zondag, juli 17, 2005 17:37 |
Af en toe zakt men eventjes terug na al die nare gedachtes..Zo zijn er soms dagen, maar je zegt zelf dat de therapie goed verliep..Dus blijf erin geloven hoor, je kunt het wel! XxXxX |
|
--L0vely,,--: | Zondag, juli 17, 2005 11:40 |
ik zit er zelf op het moment ook middenin..tis klote..maar je moet proberen in jezelf te geloven,,je zelf uit diejj put kunnen heisen..en ik weet wel cker dt je dat kunt.. Sterkte..(K)(L)(F) Liefs,, |
|
Jorie: | Zondag, juli 17, 2005 09:56 |
tranen in m'n ogen, ik weet hoe moeilijk het is. Maar je weet dat ik in je geloof. En iedereen moet toch wel eens een beetje geluk hebben in zijn leven?? Jij komt er wel! Dikke KnuFf ikke |
|
..::Deezz::..: | Zaterdag, juli 16, 2005 21:27 |
dat heb ik ook allemaal gehad wat jij doet. Als je iemand wilt om mee te praten.. I am here 4 U!! Liefs Deezz |
|
Auteur: s&p | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 16 juli 2005 | ||
Thema's: |