Jaag me mijn stoornis maar weer in
Zonder dubbelcheck of wedervraag
Ik krijg al tijden het gevoel
Dat mensen denken mij ´te zien´ voor wie ik ben
Weet jij dan ècht wat ik bedoel?
Ben jij de vader van mijn overleden jeugd
De moeder van mijn brein - en sterker nog..
Ik vraag niet om je oordeel - toch?
Ik voel me in mijn reet genaaid
Door personen die ´alwetend´ zijn
Zich gedragen als een kloon, of erger zelfs
Mij belagen in verdriet - gewoon
Je kunt mijn ziel niet kopen
Noch alle Liefde in me slopen
Dus hou je mond man - hou je bek
Tuurlijk ben ik best een beetje gek
Maar dit leven leef ik liever zelf
Waar de keuzes ´mijn zijn´ slechts..
Ik haat het zo intens - dat mensen steeds voor mij bepalen
Wat wie waar en hoe ´ik geef´
(laat mij godverdomme eens met rust)
| kimW: | Zondag, juli 17, 2005 23:52 |
| Eigen keuzes zijn de beste... hoe fout ze soms ook blijken te kunnen zijn. Klinkend geschreven. kimkus |
|
| Mirjam verschoor: | Zondag, juli 17, 2005 21:09 |
| Als er iemand "mijn" is dan ben jij dat wel..zoals ik je lees dan... | |
| KittyWinter: | Zondag, juli 17, 2005 16:37 |
| zoek dan ook niet zoveel aandacht. | |
| Nemesis: | Zondag, juli 17, 2005 15:04 |
Als je geen reacties wilt... Maar je hebt gelijk. De maatschappij dwingt en mensen geven je de woorden in de mond die je vervolgens weer keurig herkauwd mag herhalen. Liever spuug in mijn woordenbrij in de hersenen van de heren politici. Alle broden de zee in. Liefs, |
|
| Auteur: who cares | 
|
|
| Gecontroleerd door: Pieps | ||
| Gepubliceerd op: 17 juli 2005 | ||
| Thema's: | ||