In een wereld vol liefde en haat,
Verloor zij haar eigen gezicht.
Zij wist niet meer wie ze was,
Lopend in de regen van plas naar plas
Zocht zij zichzelf,
Zoekend naar een spiegelbeeld,
Die zij niet zou vinden.
Het verhaal vervolgde zich,
Niemand kon haar vertellen hoe ze heette,
Niemand kende haar naam.
Opgesloten in een onbekend lichaam.
Vervolgde zij haar pad,
Zij vluchtte van stad naar stad,
Op zoek naar antwoorden over zichzelf,
Haar zoektocht vorderde,
En de antwoorden kwamen niet.
Het meisje sneed zichzelf zo diep,
In hoop de pijn niet te voelen.
Ongelukkig in doen en laten
Deed zij zichzelf pijn,
Waar het maar het meeste pijn kon doen.
Alles om de pijn in haar hart,
Te compenseren.