een prikkel
een prikkel van licht
dat duisternis beticht
een zonnegloed over de vouw van m'n gelaat
weet ik dat ik m'n geluk verraad
ik voel me open en vrij
vooreerst levendig en blij
de speelse wind door m'n lange haren
hier sta ik voor me uit te staren
de pracht van het leven
dat God me zopas heeft gegeven
de ontlaadde last uit het verleden
laat me alleen nog uitkijken naar het heden
Reacties op dit gedicht
| Elinetjuh: | Donderdag, juli 21, 2005 12:54 |
| Mooi oor! Echt zeer gevoelig neergeschreven! Kvind super dat zo goe eindigt! Da je eindelijk zegt dat je het verleden achter je laat! ((_Bn Blij_)) kusjes xxxxxxxxxxx je sjattemiejke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: kimmytje |  
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 18 juli 2005 | ||
| Thema's: | ||