De verleiding
Regen vormt grote poelen
De straat spiegelt natheid
Een enkel spelend kind
Stampt driftig door een plas
Ik voel ineens de verleiding
Van laarzen en regenjas
Nog eventjes te voelen
Hoe het was
De straat spiegelt natheid
Een enkel spelend kind
Stampt driftig door een plas
Ik voel ineens de verleiding
Van laarzen en regenjas
Nog eventjes te voelen
Hoe het was
Reacties op dit gedicht
| arie: | Maandag, september 10, 2001 15:04 |
| Cathje... Even weer toegeven aan het kind zijn... Dan maar voor gek vesleten worden... Heerlijk toch? Zullen we?? :-)) Liefs,Arie |
|
| ilona krijgsman: | Zondag, september 09, 2001 22:30 |
| ohhh maar ik doe ook mee...we nemen met z'n allen de laarzen mee op de meeting hahhaha....jippie ..... | |
| pramodah: | Zondag, september 09, 2001 19:22 |
| haha sheen ik heb je bezig gezien en ik weet dat je het zou doen (ik ook trouwens) Nu zijn we al met drie cathje waneer beginnen we er aan :-)) weer een mooi gedicht trouwens ... liefs pramodah |
|
| Sheena: | Zondag, september 09, 2001 17:15 |
| Gewoon doen, toegeven aan dat gevoel ... ze zullen denken dat je gek bent, maar who cares, ik stamp wel mee in die plassen, als je het eng vind, alleen te gaan ! hahahaha liefs, Sheena |
|
Over dit gedicht
| Auteur: catharina | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 09 september 2001 | ||
| Thema's: | ||