spraakverwarring
ik weet precies
wat ik zeggen wil
in mijn hoofd heb ik het
al vele keren uitgesproken
maar als het er op aan komt
beginnen onzekere gedachten
door mijn hoofd te spoken
ik begin heel krachtig
kijk de persoon
recht in de ogen aan
maar als het gesprek vorderd
begin ik steeds vaker
mij ogen neer te slaan
het standpunt dat ik zo graag
duidelijk wilde maken
begint steeds verder
zoek te raken
ik streef naar het moment
sterk te blijven staan
en mij niet langer
door onzekerheden
uit het veld te laten slaan
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Donderdag, juli 21, 2005 22:45 |
| heb vertrouwen het kom wel goed mooi neergezet liefs Dirk | |
| Oorlam: | Donderdag, juli 21, 2005 11:41 |
| komt wel! | |
| Innerchild: | Donderdag, juli 21, 2005 10:13 |
| als ik de reactie's hieronder zo lees zitten de meeste met hetzelfde probleem ... dus mag je er ook van uitgaan dat die ander misschien ook niet zo stevig op z'n pootjes staat ... dat geeft je misschien iets meer kracht ?! Knuf / Innerchild (en ik ben net zo'n slapjanus als 't erop aankomt, hoor !) |
|
| Niniki: | Donderdag, juli 21, 2005 10:03 |
| zelfvertrouwen, dat komt vanzelf als je de moeilijke gesprekken met succes hebt afgerond. Dus hou moed en zet door! knuffie Niniki |
|
| Martine Gieze: | Donderdag, juli 21, 2005 08:41 |
| 't vreemde is dat ik op spontane momenten de meest bijdehante/scherpe opmerkingen weet te maken...maar als je weet dat je iemand iets moet zeggen wat niet makkelijk is,gaat dat me niet bijster goed af!;-) idd Rien,opschrijven is een goed plan! ik ben al iets vooruit gegaan...maar 'k ben er nog niet helemaal... |
|
| Rien de Heer: | Donderdag, juli 21, 2005 08:30 |
| Heel herkenbaar denk ik..schrijf het in ieder geval op en herhaal het voor jezelf dan komt de kracht wel in je om het uiteindelijk te doen.... Groetjes, Rien. |
|
| hiljaa: | Donderdag, juli 21, 2005 08:24 |
| heb hetzelfde als het er op an komt sla ik toe! en krijg ik niets meer gezecht mijn stem begint te beven en gedaan met spreken! knufliefs--hiljaa-- |
|
| remie: | Donderdag, juli 21, 2005 08:23 |
| hihihi dat heb ik nu ook, en daar sta ik dan met een mond vol....tanden....liefs Remie | |
| sunset: | Donderdag, juli 21, 2005 08:02 |
| Voor velen herkenbaar verwoord Martine. En alles begint met geloof in jezelf. Toch? Mooi. Liefs / sunset |
|
| Lia : | Donderdag, juli 21, 2005 07:59 |
| komt wel... knuffie.. en als je het nitt zeggen kan.. kun je het nog wel opschrijven dan.. liefs, | |
Over dit gedicht
| Auteur: sM@rtje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 21 juli 2005 | ||
| Thema's: | ||