Aanmeren
Als ik verdrink in jou
en opgeblazen bovendrijf
laat mij dan schommelen
bewogen door het water
Aangepikt door de meeuwen
opnieuw van zwaarte vervuld
zink ik voor bodem en aal
word ik fossiel voor later
Jij maakt de tonen los in mij
zoemt laag en hoog en rond
Jij wierp het anker uit
ik legde aan in jouw schoot
en opgeblazen bovendrijf
laat mij dan schommelen
bewogen door het water
Aangepikt door de meeuwen
opnieuw van zwaarte vervuld
zink ik voor bodem en aal
word ik fossiel voor later
Jij maakt de tonen los in mij
zoemt laag en hoog en rond
Jij wierp het anker uit
ik legde aan in jouw schoot
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Donderdag, juli 21, 2005 08:59 |
| Prachtig poëtisch mooi hoor. Al snap ik jouw 'tijdsverspringingen' - van de vervoegde werkwoorden - niet helemaal. Liefs en knuf / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 21 juli 2005 | ||
| Thema's: | ||