Jullie bijtjes

Lieve pappa en mamma,

"Kon ik nog maar even bij jullie zijn".
Dat kan ik niet, dat moet ik beseffen, dat doet pijn.

Dag na dag gaat langzaam voort,
of niemand mijn snikken heeft gehoord.

Jullie waren gewoonweg allebei te jong,
toen de duisternis in jullie leven sprong.

Ik denk zo vaak aan al die mooie dingen,
aan mamma's praten en aan pappa's zingen.

Allebei als individu zo bijzonder, zo fijn.
"Kon ik nog maar even bij jullie zijn".

Met al mijn liefde jullie dochter.

Geschreven door

Mir

Reacties op dit gedicht

Mir vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Dead.Giirl_*:	Vrijdag, juli 22, 2005 09:10
Super mooii geschreven! Sterkte!(K) Liefs

hiljaa:	Vrijdag, juli 22, 2005 08:13
droefmooi! knufliefs--hiljaa--

Dirk Hermans:	Vrijdag, juli 22, 2005 00:11
prachtig neergezet groetjes Dirk

m@rcel:	Vrijdag, juli 22, 2005 00:06
stilmakend mooi geschreven Knuff,, m@rcel

Over dit gedicht

Auteur: Mir
Gecontroleerd door: christina
Gepubliceerd op: 22 juli 2005
Thema's: [Ouders] [Houden van] [Heimwee]