Pfffffff !
Lieve freaks,
Als vleugels kunnen dragen, dragen op de wind
dan waren jullie veren
in de vleugels waardoor ik draagkracht vind...
Dank jullie wel voor alle lieve reacties van gisteren.
Pfffffff!
Even slaken wij een diepe zucht;
we zijn best een beetje opgelucht
ondanks het slecht nieuws gesprek
was de uitslag niet zo gek
Mijn Pa heeft kanker, inderdaad
maar waar het na vandaag om gaat:
hij is nog heel goed te behandelen,
zal zelfs weer een stukje kunnen wandelen.
Als de chemokuur is aangeslagen
is de ziekte zelfs goed te dragen…
Zo krijgt hij toch nog enkele jaren
die wat minder zorgen baren
ook al blijft het ongeneeslijk
het is even niet zo vreselijk
Zeker ja, we blijven ongerust
natuurlijk angst ook niet in slaap gesust
maar toch heel blij met het gegeven
dat hij wat langer zonder pijn mag leven
er wordt echt van alles aan gedaan
opdat hij niet alleen zal staan
in dit dapper stil gedragen lijden
komen andere, betere tijden
en al is het voor enkele jaren
hij kan nu de goede moed bewaren
Ook voor mijn lieve, lieve Ma
ging ik deze gegevens na
nu bloeit zij op van goede hoop
en zit niet meer in de knoop
er valt samen nog te leven
als ze die medicijnen geven
opdat zij beiden zonder schroom
kunnen wennen aan dat meyeloom
en de tijd aan hem gegeven.
Ik zeg toch: en hoop doet léven
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Vrijdag, juli 22, 2005 09:16 |
| met hoop kan je verder leven het geeft kracht en moed! sterkte knuflieefs--hiljaa-- |
|
| Arwen: | Vrijdag, juli 22, 2005 07:55 |
| Ja inderdaad hoop doet leven,ik ben blij voor jullie dat er nog wat aan te doen is.Heel veel sterkte ook voor jou vader en moeder. liefs en knuff Arwen |
|
| remie: | Vrijdag, juli 22, 2005 07:30 |
| uit ervaring weet ik er veel van, geniet van de tijd die jullie nog krijgen en ik wens je veel sterkte...liefs Remie | |
| Lia : | Vrijdag, juli 22, 2005 06:56 |
| het is in ieder geval een opluchting dat ze er nog iets mee kunnen doen zodat je vader nog wat jaren vooruit kan.. ik kan me voorstellen hoe zenuwslopend de afgelopen tijd was en wat heerlijk dat je nu toch een soort van opluchting hebt... sterkte ...liefs, | |
| Dirk Hermans: | Vrijdag, juli 22, 2005 04:54 |
| voor die chemokuur en dan paardenmelk drink dan heb je minder dagen last van de chemo en het help de genezing snel te gaan veel sterkte liefs Dirk |
|
| kimW: | Vrijdag, juli 22, 2005 02:39 |
| triest maar mooi verwoord kimkus |
|
| Niniki: | Vrijdag, juli 22, 2005 00:56 |
| Prachtig verwoord, en zeker prettig om te lezen. knuffie Niniki |
|
| moonwoman: | Vrijdag, juli 22, 2005 00:49 |
| sterkte liefs |
|
| m@rcel: | Vrijdag, juli 22, 2005 00:47 |
| Hoopgevend mooi geschreven Ik wens jullie heel veel sterkte toe, en je vader heel veel kracht voor de kuur die hij moet volgen. Liefs m@rcel |
|
| wijnand.: | Vrijdag, juli 22, 2005 00:43 |
| veel sterkte gewenst | |
| shelob: | Vrijdag, juli 22, 2005 00:38 |
| Hoop doet inderdaad leven, ik hoop dat jullie dat wordt gegeven... wens jullie betere tijden en heel veel sterkte met het bestrijden, welgemeende kus, Jolanda |
|
Over dit gedicht
| Auteur: switi lobi | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 22 juli 2005 | ||
| Thema's: | ||