het weer was al wat onrustig
de dagen waren ruw maar slijten snel
soms vind ik het moeilijk in de regen te staan
maar het maakt niet uit ik red me wel

de zon scheen niet vandaag
het was onplezierig ook al was de lucht beeldschoon
elders grauw maar niet bepaald ongewoon
een dag om al je zorgen aan te kaarten

een dag om alles te vergeten
om te huilen en weer op te staan
en met een lege geest weer verder gaan
die dagen gun ik jou voortaan

ik begrijp de druk, ik voel je angst
ook al zou je dat waarschijnlijk moeilijk kunnen begrijpen
ik leef met je mee en blijf sterk
na de regen komt zonneschijn
maar snap dat de pijn eerst moet rijpen
voordat het van je af valt

als een appel dat nog niet kan worden geplukt
omdat de tijd nog niet is gekomen
om te worden gegeten
maar met de tijd zal de appel vallen
en kun je die vreselijke tijden vergeten

dan gaat het vanzelf weer beter
ook al lijk je mij een sterk persoon
soms kun je niet anders dan je overgeven
dat begrijpt iedereen, dat is niets dan gewoon

ik geloof in jou en jij word snel weer beter
ook al heb ik je zo lang niet gezien
je liet me flink schrikken
maar als je ooit iemand nodig denkt te hebben
je moet weten dat ik je niet zal latens stikken

het is mischien een klein gebaar
maar de betekenis ervan is groter dan ik kan verklaren
nu is het nog glad, maar straks groeien er weer haren
ik wil je laten weten dat ik steeds met mijn gedachtens
bij jou probleem zit, ook al word het daat niet beter van
ach als jij maar in jezelf blijft geloven moet je weten dat echt alles kan

en ik geloof ook in jou, net als vele anderen
net als iedereen


dit gedicht draag ik op aan rob, zo jong en nu al zo ziek
ik wens hem en zijn familie veel sterkte in deze moeilijke tijden
ik bid voor een goede afloop en een gelukkige vooruitblik

groetjes mij