Ik aai zacht over je wangen
want daar hou je niet zo van
je ogen
je oren
het kleine kuiltje in je kin
mijn topje zoekt de lijnen

Van jaren eenzaamheid
je ogen ontkennen alles
je ziet me niet
je ziet me niet
slechts voel je die wroeging
ik irriteer je weer mateloos

Toch ga ik door met zoeken
vind de leegten om je heen
waar ben je nou
waar ben je nou
je lichaam is toch tastbaar
waarom vind ik je dan niet

Naast me liggend lijk je echt
kneedt m’n vingers in je hand
voel het dan
voel het dan
wil ik zo graag schreeuwen
maar ik doe mijn ogen dicht

Slapend zijn we even samen
staken ons gedeeld gevecht
rust maar uit
rust maar uit
fluistert een sluimerende stem
morgen zoeken we weer verder