[Huilende ogen]
Mijn ogen zitten vastgeplakt.
Ik wil schreeuwen maar het kan niet.
Ik lig in een donkere kist.
Zodat niemand me ziet.
Als dit de dood zou zijn,
Waarom leefde ik dan niet?
Wat heb ik dan verkeerd gedaan?
Ik kende geen verdriet.
Maar nu is alles weg.
Mijn dromen, mijn familie, mijn vriend.
En blijf ik achter met mijn grote vraag,
Waaraan heb ik dit verdient?
Een luikje word opengedaan.
Ik voel de warmte van het licht.
Voor het laatst zie ik de [Huilende ogen],
Met een laatste droom,
Dwaal ik af, mijn eindbestemming in zicht.
Reacties op dit gedicht
| poky: | Maandag, juli 25, 2005 14:04 |
| zeer droevig gedicht,wel heel mooi,poky | |
| *|..Hanne..|*: | Maandag, juli 25, 2005 10:42 |
| Waauuw super mooooi geschreven! Liiefs | |
Over dit gedicht
| Auteur: Sjarlotte | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 25 juli 2005 | ||
| Thema's: | ||