[De Scooter]
Ik vroeg alleen maar om geluk.
Hij had de bocht niet gezien.
Zijn scooter was stuk!
Ik werd weggeslingerd.
Hij zat nog, zijn handen vastgeklemd.
Zijn voet drukte het gaspendaal geheel in.
Had hij maar geremd.
Maar dat had weinig zin.
Want het laatste wat ik zag,
Was mijn zwaargewonde vriend,
die daar op de weg lag.
Ik vroeg alleen maar om geluk.
Niet om een ongeluk.
'T was totaal niet verwacht.
Het heeft een leven gekost.
Mijn vriend is opgelost.
In het zwarte deel van de nacht.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Sjarlotte | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 25 juli 2005 | ||
| Thema's: | ||