Leugens.
Jij beloofde mij zoveel avonturen.
Maar is niets van terecht gekomen.
Ik zit hier nu langzaam weg te kwijnen.
Steeds hoor ik dat je van me hou.
Maar voorlopig zit ik nog steeds in de kou.
De ene leugen na de andere leugen komt over jou lippen.
Wat dat betreft zou niemand aan jou kunnen tippen.
Je intelligentie is zo groot,geen fout zou jij maken.
Dus lig ik te denken het is beter te wachten op mijn dood.
Zodat ik jou niet meer kan vermaken.
Maar ooit het gezegde gehoord?
Al is de leugen nog zo snel,de waarheid achterhaalt hem wel.
Dus trek ik me weer op aan mijn strohalm boven mijn bed.
En denk dan bij mijzelf:kom op meid leef,want er is altijd iemand die op je let.
Blijf jij nou maar eerlijk en trouw.
Dan heb je nooit berouw.
Weg met die leugens,hou eerlijkheid vast met je teugels.
Zodat jij eens kan zeggen.
Jou heb ik niets meer uit te leggen.