ooit zo m'n vertrouwen geschaadt..
zoveel pijn en haat..
zoveel emoties en verdriet ..nu ben jij in mn leven gekomen..
tog kan ik t niet...
bang om van je te gaan houden..
bang om t allemaal te verliezen..
je wilt me zo graag bewijzen dat je van mij houdt..
het laat me echt niet koud...
ik kan t gewoon niet laten merken..
dat zal mijn gevoel alleen versterken..
ik duw je aan de kant ver van me vandaan..
ik wil geen pijn meer geen verdriet..
hou kan ik jou nu gaan vertrouwen zonder t risico te lopen alleen achter te blijven..
ik wil je zo graag laten voelen hoeveel ik van je houd..
en samen met jou een nieuw leven op te bouwen met veel hoop en vertrouwen..
je zal heel veel geduld moeten hebben..
ik probeer deze muur die ik heb gebouwd af te breken en niet meer in t verleden te blijven steken..
het geen waar ik zoveel van houd ben jij..ooit zullen we gelukkig samen zijn...WIJ..

geduld..alsjeblieft... hou echt van je ook al zeg ik dat niet..

(normaal schrijf ik echt geen gedichten maar dit is nu voor mij de enige mogelijkheid iets duidelijk te maken aan de geen waar ik zoveel van houd maar ik niet durf te vertrouwen)