Niemand zag haar,,!
Ze verborg haar gevoelens,
hield haar masker op.
Niemand zag de gedachten,
spokend in haar hoofd.
Niemand zag de nachtmerries,
die haar 's nachts wakker hielden.
Ze hielp graag anderen,
maar zag niet haar eigen tranen.
Ze zag een druppel vallen,
voelde geen pijn meer.
Een plasje werd gevormd,
het werd rustig in haar hoofd.
Toen de laatste druppel viel,
nam ze afscheid, ging ze dood.
Nu kon ze haar masker,
niet meer vasthouden.
Zagen huilende mensen,
eindelijk wie ze was geweest.
Reacties op dit gedicht
| elketjaaah: | Donderdag, augustus 11, 2005 15:32 |
| heel mooi , wat ingewikkeld maar toch mooi | |
| FireFly: | Zondag, augustus 07, 2005 19:16 |
| Wooo die had ik nog nooit gelezen van je :O Zooooo mooi en sterk serieus.. I only hope it IS fictie.. (F) |
|
| lisa21: | Dinsdag, juli 26, 2005 18:45 |
| zo echt vershrikelijk mooi euhm ja stl van hihi liefs | |
