Mijn leven is geen roosje.

Ik woonde op een eiland.
Had daar zo veel verdriet.
Maar niemand die dat ziet.

IK moest toen uit huis.
Ik ging wonen in een kinder te huis.
Daar mocht ik weer gaan leven.
Daar mocht ik weer kind zijn en beleven.

Ik moest zelfs daar weg.
ik werd te oud.
Nee, dat deedt me zeer.
Geef mij maar die tijd nog voor een keer.

Elke keer moest ik wat anders doen.
Vechten op school.
Ze zeiden je bent een mongool.
Nee dat was ik niet.
Maar lopen met het verdriet,

Ik woon nu eindelijk op mij eigen.
En heb nu zelfs problemen gekregen.
Rekeningen zijn  er genoeg>
Soms ff te veel.

Ik wil nu dromen van mijn toekomst.
Maar wat zal dat mij nu gaan brengen.
Zullen vrienden mij nog wel herkennen.
Of zullen zeggen daar heb je haar weer met haar probleem.

Ik kan wel huilen .
Maar weet nu niet waar ik moet schuilen.

Waar kan ik me zelf zijn zonder geld.
Als die man daar boven dat nou ook had vermeld.
Stond ik nu niet met mijn handen in mijn haar.

iK ROEP IK GIL.
Laat mij , maar ff.
Ik heb nu een eigen wil.
Ik wil niet meer vechten voor dat geld.
Ik wil nu alles weg hebben.

Dat gaat niet zonder slag of stoot.
En nee ik ben niet straks doodt.
Ik wil kunnen zeggen.

MIjn leven is geen roosje.
Maar ik heb gevochten.
En overwonnen.
EN NU IS HET MIJN TIJD OM WEER OPNIEUW TE BEGINNEN.
Met een schone lei.
MIsschien eind van dit jaar, of misschien in mei.