Je weet dat ik heel veel van je hou......
Toch bewandelen we samen niet een recht pad..
Altijd is er wel een balk of een weg versmaling op ons pad

Keer op keer verwonden we ons aan de scherpe doorns van het harde leven.....
En toch wandelen we samen verder....
Al hoe zwaar het soms ook is..
Toch trekken we onze lading voort
Opeens maakt een vrouwmens alles in een keer kapot..
En soms laat een zwakzinnig kind ons lachen

Ik ben heel erg boos........ neen eerder ben ik verdrietig....
IK kan haar vernietigen, kapot maken,
haar leven gewoon weg tot een hel maken
Maar ik zal dat niet doen..
Omdat het jouw verdriet zal doen
Jij laat haar zo.. En wijt het aan haar levenslange ziekte

En je zegt dat jij je daar niks van aantrekt....
En dan sta ik bijna te stuiteren van woede
Je zegt rare dingen over je..vreselijke dingen.....
En JIJ.................zegt niks daar van
Je haalt zijn schouders op en loopt door
Voor mijn gevoel mag zij dit niet doen......
Ik voel me machteloos en eenzaam

En omdat ik van hem houd sjok ik maar verder
Met Hem over het levenspad
Over de hoge bergen
Door diepe dalen
Door een warme woestijn
En de koude diepe zee
En toch hoop ik nog eens op gerechtigheid

En fier en strijdlustig loop ik door met opgeheven hoofd

Ayla