*verdriet*
Soms durf ik
wel eens te vergeten
dat er mensen om me geven
dit gedicht is door iemand geschreven
die me even wilde wakker schudden
Verdriet
is als een blok ijs
hard en ondoorgrondelijk
maar in het warme gezelschap
van vrienden en geliefde
smelt het weg
als sneeuw voor de zon
een doekje erover
en het is verdwenen
Reacties op dit gedicht
| liefs_il0nuh,,!: | Zaterdag, juli 30, 2005 19:12 |
| heel erg mooi..begrijpelijk!! liefs_il0nuh,,! |
|
| Deep Wishmaster: | Zaterdag, juli 30, 2005 19:05 |
| heel erg mooi... liefs, | |
Over dit gedicht
| Auteur: blontieke | 
|
|
| Gecontroleerd door: kitty23 | ||
| Gepubliceerd op: 30 juli 2005 | ||
| Thema's: | ||