[Dansen in het maanlicht]
De dag strijkt voorbij,
een klein ogenblik is het licht.
Dan is de zon geheel onder.
In de verte hoor je de klanken.
De muziek waar ik op dans.
Ik zweef als het ware.
Met een lach op mijn gezicht.
Laat ik me meeslepen.
En dans ik in het maanlicht.
De hele dag vermoeid.
Dan s'nachts kom ik tot leven.
Kruip ik uit mijn bloem.
En begin ik met zweven.
Voordat de zon haar laat zien.
Val ik uitgeput neer.
Gaat mijn bloem dicht.
En slaap ik weer!
Reacties op dit gedicht
| FireFly: | Dinsdag, augustus 09, 2005 20:59 |
| Ooo 1 van m'n favorieten ;) (F) |
|
| Friedel: | Dinsdag, augustus 02, 2005 17:07 |
| prachtig gedichtje. |
|
| Mien: | Zondag, juli 31, 2005 22:17 |
| ik dans en zweef zo met je mee | |
| milamber: | Zondag, juli 31, 2005 22:13 |
| prachtig zwevend geschreven. Lekker vrolijk mooi beeldend gedicht. groetjes kerwin |
|
| lisa21: | Zondag, juli 31, 2005 22:03 |
| mooi gedicht liefs lisa | |
| lommert: | Zondag, juli 31, 2005 21:48 |
| ik ga je meer lezen:))..je 'droomt'geweldig mooi...wat is er mooier dan zweven:)ff uit de realiteit van alle dag liefs willem |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Sjarlotte | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 31 juli 2005 | ||
| Thema's: | ||